پرسش و پاسخ | صفحه 18

سلام علیکم ضمن تشکر و قدردانی وبهره مندی از دروس حضرت عالی سلامتی و طول عمر خیر برای جنابعالی و صحابه محترمتان از درکاه اللهی آرزومندم.

با عرض سلام خدمت استاد فرزانه و تسلیت به مناسبت شهادت سید و سرور شهیدان حسین بن علی علیه السلام و یارانشان. از اینکه اجازه فرمودید که در دهه عاشورا آقایان نیزاز مباحث علمی و تحقیقی شمادر ذیل آیاتی از سوره مبارکه روم بهره ببرند و امسال محرم را از دریچه ای علمی ، عرفانی و مذهبی بیابند کمال تشکر و سپاس را داریم. امید است با بکار بستن آن نکات بتوانیم ذره ای از زحمات شما را قدر نهیم. با امید سلامتی شما

بسمه تعالی در این روزها با تمام وجودمان به تک‌تک لحظات و ثانیه‌هایی که در لجنه درسی محقق و فیلسوف متأله حضرت استاد موسوی متلمذ بودیم و هستیم افتخار می‌کنیم و نهایت سپاس را از معظم‌له داریم چرا که در این ایام یافتیم که اگر بخواهیم حسینی باشیم، اگر بخواهیم رنگ و بوی ولایت در خونمان باشد، اگر بخواهیم آزادگی که مقام ولایت فریادش را زدند بفهمیم تنها در مأمنی امکان دارد که لوای آن با علم فلسفه و حکمت باشد و تنها در حضور استاد حکیمی امکان دارد که خود در مقام منیب باشد و از هر نگاهش، از هر سخنش، از نشستن و برخاستنش خیرکثیر حاصل آید و بدرستی که مقام حکمتش چون دریای مواج است که گاهی جزر، گاهی مد، گاهی موج در آن حاصل آید تا جان و عین شاگردانش را از غش‌ها و خیانت‌های درون مسلوب سازد، تا به شاگردانش بفهماند در عالم انقطاع‌ها نمی‌تواند اتصال‌ها را بوجود آورد و آن اتصال واقعی که در جانش وفا و پیمان موج می‌زند تنها با شناخت توحیداللهی و معرفت به علم حضرت باریتعالی حاصل می‌شود. در این ایام یافتیم که آزادگی در عالم یعنی تنها یک نقطه اتکا حقیقی در عالم هست که خود از هر قیدی آزاد است یافتیم که اگر بخواهیم آزاده باشیم باید چون او از هر قیدی آزاد باشیم و تنها تکیه‌گاهمان حضرت حق باشد، تنها تکیه‌گاهمان اصل نبوت، ولایت و عصمت باشد که واسطه‌های خلقتند و عالم همه به طفیل وجود آنهایند. در این ایام بزرگترین درس را استاد به ما دادند که اگر در هزار و اندی سال قبل بودند گروهی که اصل و حق را در عالم نشانشان دادند، نور ولایت را نشانشان دادند اما پشت کردند و پیمان شکستند چون اهل تفریق و اهل بدعت بودند، چون اصلی را از دین گرفتند و یک چیز دیگر جایش نهادند، چون آنچه نبودند ادعای بودن کردند و در این ایام استاد به ما یاد دادند که ای بشر تو هم مراقب باش که در برابر حق و صاحب حق اهل بدعت و تفریق نباشی. و یادمان دادند درمان را از صاحب عزای این ایام بخواهیم و بگوییم خدایا آنگونه مرا ارائه بده که منافق به درگاهت شناخته نشوم! در مورد فرقوا برایمان گفتید که آنهایی که در تفریق‌اند تشویق به ضد الوهیت می‌کنند و صنم‌های دروغین را به زینتهای‌ فراوان می‌آرایند و توجه‌ها را به ستایش فارسی و الهه‌های مجرد می‌برند و به راستی در این روزها هم صنم‌های دروغینی را به ظاهر زیبا و پر زینت درست کردند و بدون اینکه بدانیم چشم و گوشمان را به آنها پر می‌کنند و در واقع دارند جان و عین ولایت و دین را از ما می‌گیرند و تنها یک پوسته خالی از حقیقت‌ و اصل در عالم برایمان باقی می‌گذارند. بدون اینکه بفهمیم شبهاتی را به خونمان وارد می‌کنند و تز تفکرمان را مسموم می‌کنند و به راستی که با بازی الفاظ و معنی ظاهر، جان آیات قرآن را از بشریت می‌گیرند و از این عهدی که در عالم جبروت بین خلق و خالق بسته شد دارند دورمان می‌کنند و این است تفریق‌های زمانة ‌ما و در این ایام خود را چون کورانی دیدیم که با اینکه اصل و حق را نشانمان می‌دهند ولی به تمامه درک نمی‌کنیم و در جهل و نادانی خود دست و پا می‌زنیم و غرق احساس‌های دروغین خود شدیم و تنها از خود می‌پرسیم به راستی اگر در این روزگاران صحنة عمل و میدان آزمونی باشد ما با این همه حجاب‌ها و تاریکی‌ها که داریم در برابر مقام ولایت چه در کف داریم که به خدمتشان عرضه کنیم؟! و به راستی اقرار می‌کنیم که تنها در چنین لجنه و مکتبی است که خودمان را اینگونه به خودمان نشان می‌دهند و تنها در چنین مأمنی است که می‌توانیم این حقایق را بیابیم. و تنها در چنین مأمنی است که فرصت تفکر و تعقل برایمان حاصل می‌شود تا بیابیم هر روز که می‌گذرد بدون اینکه بفهمیم دشمن شبهات دین و مذهب را بینمان رواج می‌دهد این است که یاد گرفتیم که اگر آن روز در کربلا جهادشان جهاد شمشیر و تیزی شمشیر بود امروز جهاد ما باید جهاد علم و فلسفه و حکمت باشد تا با برّندگی علم دیواره جهلمان را بریزیم و احساس‌های ظاهر خود را بزداییم و از تمام باطل‌هایی که غرق آن هستیم به حق هجرت کنیم و درونمان به معنویت رود و الا هر روز از مقام ولایت بیشتر فاصله می‌گیریم. در این ایام یافتیم خواستنمان، دعایمان، ناله‌ها و گریه‌هایمان باید برای ساختن درون و تنویر دلمان باشد، باید از تمام غش‌ها و عیوب درونمان که گاهی موجش را در خونمان کم گاهی زیاد حس می‌کنیم به مقام ولایت پناه ببریم و از خودشان توفیق بخواهیم تا از حیوانیت درون به انسانیت هجرت کنیم، یافتیم که باید ناله‌هایمان برای جوشش علممان باشد، برای ربطمان با مقام ولایت باشد، برای امضای امام زمانمان باشد، یافتیم که باید بخواهیم در مسیری که آن را حق یافتیم ثابت قدم و پایدار باشیم، باید بخواهیم روزی‌مان رزق کریم باشد، باید بخواهیم توفیقمان دهند تا حق را به صاحب حق دهیم و از همه تجمع‌ها که برای خود انتخاب کردیم ببرّیم و تنها او را انتخاب کنیم و به سوی او برویم و بس. و امروز هزاران هزار بار خدا را شکر می‌کنیم که یافتن‌ها و درکمان رنگی دیگر به خود گرفته و با تمام وجودمان از محقق و فیلسوف متأله حضرت استاد موسوی که موجب زنده شدن دل و تغییر دید و نگرش‌مان هستند نهایت سپاس و تشکر را داریم. با نهایت سپاس و تشکر از محضر دانشمند معظم، فیلسوف متأله حضرت استاد موسوی

سلام. من یک دوست دارم که میگه به خدا و قرآن اعتقاد داره، به پیامبران هم اعتقاد داره، اما به امامان اعتقاد نداره، میگه اگه امامان واقعا از طرف خدا بودن، تو قرآن ازشون اسم برده می شد، مثل پیامبران ما هم هر چی می گیم تو قرآن آمده کسانی که در نماز زکات می دادند، میگه شاید به جز امام علی(ع) هم کسی باشه که این کارو کرده، ما چه جوری باید یه کاری کنیم که این اعتقاد پیدا کنه؟ با توجه به آیات قرآن، در ضمن میگه که روایات هم ممکنه تحریف شده باشند، و میگه من مسلمونم،اما شیعه نیستم، وقتی هم که میگیم پس سنی هستی میگه نه من نه شیعه هستم نه سنی. ممنون

به نام خدا و عرض سلام و خسته نباشید من مدتهاست دنبال یک سیر مطالعه فلسفه هستم لطفا بفرمایید به ترتیب کدام کتاب ها را بخوانم با تشکر فراوان و آرزوی سلامتی

فاصله آدم تا انسان چه قدر است ؟