پرسش و پاسخ | صفحه 167

اسم اعظم حضرت باری را هم از دید ادعیه یعنی از بیان معصومین که با پوشش دعا فرموده اند هم در دعای کمیل در جاهای مختلف دارد و هم در دعای صباح امیرالمومنین علی (ع)، هم در صحیفه سجادیه مولانا سیدالساجدین و در جاهای دگر و همچنین در بیان قدیس رسول‌ا... بارهای بارها به حالت تکرار از اسم اعظم یاد شده و همچنین عموم از عرفا، عموم از حکما که می‌خواستند حضرت حق را با بیان جدی فراخوانند با عنوان اسم اعظم بوده و در اینحال ما تابع امامان ایم، یعنی در بیان یا تکرار یا حضرت حق را به اسم اعظم فراخوانیم از خودمان نیست و ما از پیامبر گرامی مان، از امامان معصوم مان در این مورد تبعیت می کنیم. پس علت اینکه به اسم اعظم احترام فراوانی داریم همین است که پیرو بیان معصومین مان هستیم. منتهی چگونه اسم اعظم را باید تعبیر نمود، در اینجا روایات عدیده است. بعضی برآنند اسم اعظم را جز رسول ا... کسی نداند. بعضی برآنند اسم اعظم از اسرارا... است. و بعضی از بزرگان مذهب اینگونه گفته اند که هر اسمی که حرف اول و آخر آنرا بردارند، معنی در او عوض نشود مانند کلمة ا...، الف و ه آخر او را بردارند باز هم معنی در او همان است که با این حروف است و بعضی گویند اسم قدیس فاطمه(س) که اگر دومش که الف باشد و ه آخر که ه غیر ملفوظ است همان «فًطًم» معنی فاطمه را می دهد. و این تا جایی که من اطلاع دارم اسم اعظم از اسرار است. پس اینکه ما و یا دیگران این اسم را معظم می شمارند از این گفته هایی است که بیان نمودیم. اما اینکه حضرت عالی عالم ذر یا عالم الست یا عالم جبروت را نام بردید این ارتباط به اسم اعظم ندارد. این ربطش به فطرت انسان است. آن فطرت توحیدی که فرمودند «فطرة ا... التی فطر الناس علیها لاتبدیل لخلق ا...» عالم جبروت یا به قول شما عالم الست یا عالم ذر که اینها در متن قرآنند بیان شده، خکایت از این فطرت توحیدی دارد، فطرت توحیدی یک جهانی برای خودش دارد که مربوط به عینیت توحیدی هر انسان است ولی اسم اعظم حالت دعا و ذکر و التماس و ارتباط با حق است، آن کجا و این کجا؟! 

با سپاس از شما که عنایتی به این گفته ها افکندید، راجع به علوم امامان، بله ممتازیت امامان معصوم از علم آنها بوده و علم آنها علم لدّنی است یعنی علم خودآگاه. یعنی آیا کلمه خودآگاه به ظاهر و باطن شناخته می شود؟ جواب آن است که مشکل است ولی مثالش این است که هر انسان از حس ششم یا نیروی بنطاسیه به عقیده فلاسفه گاهی یک چیزهایی را می فهمد بی آنکه کسی به او تذکر دهد. که به اصطلاح حس ششم تعبیر شده و در علم تعبیری دیگر. امامان معصوم مطلقا بر این علوم آگاهی داشتند و از نیروی اشراقی بهره ور بودند و هستند. اگر اینگونه هست که یقینا هست چه فرقی با علم خداست؟ جواب آن است که علم خدا را خود داند و خود یابد ولی علم امامان از سوی حق به آنها عنایت شده است. با این مقدمه ایشان به همه علوم مایری و مالایری اعم از علوم مادی و معنوی بی آنکه معلم را ببینند و از کسی فراگیرند آگاهی داشته اند و این رکن ولایت است.

با تشکر از شما یک سلسله از مبانی فلسفی، حکمی و عرفانی در متن سایت روانه می کنیم به احتمالی مشاهده نموده باشید. اما در صورتی که اصل درس اعم از تفسیر قرآن یا اسفار ملاصدرا را که مشتاقید، چون نیروهای متعدد باید در آن فعالیت نمایند، لذا لازمه اش ارسال هزینة آن است. در صورتی که مایل باشید در تماس بعدی به شما توضیح داده خواهد شد.

خانم علیزاده از اینکه شما از پدیده های علمی این جایگاه تا حدی بهره ور شدید, مسرور و از احساستان سپاسگذار. موفق باشید.

با تشکر. نفس آن نیست که شما کنترلش نمایید، نفس از یک جهان لایتناهی است و در ک جهان لایتناهی. این انسان است که باید از شعبات نفس قدسی که جهتی به حق متصل است و جهتی به عینیت انسان بهره ور گردد و بس. هدف از حرکت قسری: اصطلاحی است بین فلاسفه نه حکما. حرکت قسری عبارت است از موجودی که از خود به سویی خیزش ندارد ، با جبر خیزش دارد. مانند توپ فوتبال که به هر نسبت قدرت در او قوی تر باشد، حرکت در او بیشتر است. و هر آنگاه سلب جبر و قدرت از او شد، بی تحرک خواهد شد. اما تحقیق این زمانی بیشتر و بیانی بیشتر لازم دارد. از مجموع گفته های شما قدردانی می شود و توفیق شما را درخواست داریم.

ما و هیئت تحریریه هم از توجه شما در این سایت سپاسگزاریم.