پرسش و پاسخ | صفحه 21

بسمه تعالی با عرض ادب و احترام خدمت استاد ارجمند دانشمند معظم دکتر سید علی موسوی که چون گوهری دُرخشان در صدف روزگاران نهانند! استاد ارجمند وقتی درس سیزدهم مقدمات فلسفه را (امروز جمعه هجدهم دی ماه) با عنوان هیولا برای اعضاء تنظیم می‌کردم بی‌اختیار دستانم را به سوی آسمان گسترانیده و بلند فریاد زدم خدایا واقعاً‌ سپاسگزارم! هر چند زود شادی‌ام به اندوه بدل می‌شود از این حال که آنقدر اندکم که هیچ کار موثری نمی‌توانم انجام دهم که قلب استاد بزرگوارمان که اینگونه برای این علم ناب و برای ما زحمت کشیده‌اند شاد کنم و حق زحماتشان را حتی به اندازه قطره‌ای از یک اقیانوس بی‌کران جبران کنم ولی استاد واقعا از شما سپاسگزارم که حقیقت وجودمان را اینچنین ساده ، شیوا به ما می‌نمایانید هیولا کجا و فاطمه کجا؟! هیچ یادم نمی‌رود اواخر سال 84 چند ماهی از آمدنمان به کلاس گذشته بود که شما راجع به هیولا صحبت کردید اصلاً نفهمیدم هیولا چیست؟ (همان گونه که الان نیز حقیقت آن راه نیافته‌ام) واقعا می‌گویم فکر می‌کردم هیولای دنیای عوامانه‌مان است و اما امروز! باور بفرمائید علم برایم رنگ و بوی دیگری دارد دلم می‌خواهد تمام لحظه‌های زندگی‌ام پر از علم ناب استاد باشد نه علمی که غرور آور تعین آور باشد نه علم آگاهی دهنده. در دلم همیشه از شما تشکر می‌کنم که اجازه می‌دهید در حریم علمیتان باشیم و از این نادانی و جهل نسبت به اصل زیستن و بودنمان در این عالم ناسوت آگاه شویم. بار دیگر از شما سپاسگزارم

با عرض سلام خدمت فیلسوف متاله حضرت استاد موسوی از اینکه حضرت استاد پس از گذشت سالیانی اجازه تشکیل کلاس برای آقایان را دادند نهایت سپاس و تشکر را داریم که انشاالله لیاقت حضور و استفاده از دروس حضرت استاد را داشته باشیم.

بسمه تعالی باسلام و سپاس فراوان محضر حضرت استاد فیلسوف متآله دکتر سید علی موسوی داستان شب هجران تو گفتم با شمع آنقدر سوخت که از گفته پشیمانم کرد. پس از مطالعه پاسخ جناب میر کمالی بار دگر بارقه ای از امید در دلم زنده گشت. از محضر مبارک حضرت استاد تقاضا دارم این حقیر را هم جهت حضور در کلاسهای پنجشنبه آقایان بپذیرند. من درد تو را ز دست آسان ندهم دل بر نکنم زدوست تا جان نکنم از دوست به یادگار دردی دارم کان درد به صد هزار درمان ندهم لاحول و لا قوة الا بالله

با سلام و عرض خسته نباشید خدمت شما مسئولین محترم سایت و علی الخصوص آقای دکتر که مطالبی زیبایشان چشمها و دلها را مسخر می سازد. دامت برکاته

باسلام ای استاد از جان عزیزتر اکنون که با شما سخن می گویم احساس می کنم یکبار دیگر متولد شدم و واقعاً نهایت سپاس را از شما دارم. مدتی بود بر اثر زودرنجی که برایم حاصل شده بود خیلی باخودم در جدال بودم از همه طلبکار بودم، تا کسی می آمد حرفی به هم بزنه گریه ام می گرفت، حوصله هیچکس را نداشتم، با درونی خسته و بی رمق و فقط به خودم بد و بیراه می گفتم که چه آدم بدی هستم و کارم شده بود گریه و ناله. حتی سر درس ها سنگینی درونم نمی ذاشت شهد درس را بگیرم ، از نگاه کردن تو چشمهای شما استاد عزیز خجالت می کشیدم حتی از اینکه بگم خیلی ممنون خجالت می کشیدم و ... ولی یکی از روزها که سر درس تجانس روح حیوانی وانسانی را از شما درس گرفتیم و آموختیم با هم یکی شدند اما باید آن فاصله، آن اوج بین این عاشق و معشوق حفظ شود آنجا بود که دیواره انتظارم شکست و فهمیدم در عین تجانس باید فاصله ها حفظ گردد تا آنچه گوهر است و عین کمال جلوه وهوجش رنگ نبازد و اکنون ندای الحمدلله رب العالمین را از پس این دیوار سکوت زمزمه می کنم و از اینکه آنطور که باید قدر این همه لطف و عنایت و این نعمت عظیم را نداریم شرمنده ام و معذرت میخواهم. استاد عزیز از شما نهایت سپاس را دارم که با همه بدیهایمان باز هم به حریمتان راهمان می دهید . استاد واقعا درسهای شما عین معجزه اند و درون های خفته ما را به خیزش می آورند و امشب که شب عرفه است احساس میکنم واقعا خیلی خوشبختم که در مسیر درس شما هستم و سعادتی از این بالاتر نیست و از شما می خواهم ما را مورد عنایتتان قرار دهید تا در این مسیر هم در بقا هم در وفا باشیم. و در پایان از اینکه حتی قلم خوبی نداشتم تا بتوانم زیباتر از این از شما تشکر کنم معذرت می خواهم. خیلی ممنونم از شما شب عرفه

بسمه تعالی استاد ارجمند دکتر سید علی موسوی سلام مقاله بسیار زیبایتان را خواندم! من که نابینای دلم ولی می دانم آن که ذره ای نور ولایت در درونش سوسویی حتی اندک از دور دستهای دلش نمودار باشد در برابر این جملات ناب که جمله نیستند حقیقتند نورند واقعا می گویم از همان عالم مالایری که شما به ما آموختند درس اعیان الشیعه صبح نیز سراسر درخشش نور ولایت بود آری همه آدمیان و عالمیان کاش بدانند که اگر و اگر به حق عینیت ولایت علی (ع) در درونشان منقوش شود اگر و اگر در درس استادی وارسته تنها فیلسوف متاله قرنمان دکتر سید علی موسوی بنشینند و استاد با قلم مالایرایی کلامشان بر دلهامان که زنگار روزگار به مس لاجوردی اش نشانده است بنوازند و برقش جملات ناب حضرت استاد را به جان دریافت کنند کشتی درونشان به صخره های گم اطراف نخواهد خورد بلکه این فانوس همیشه روشن هدایتشان خواهد کرد به سمت و سوی حقیقت هر جمله درس استاد بارقه ای است و نوری درخشان که به ما می فهماند حقیقت ولایت،‌عصمت و نبوت چیست و می یابیم که با اصلها بودن یعنی با عین عینها ودن با ولایت بودن است ولایتی که او را از همه چیز حفظ می کند! استاد حق این است که با شنیدن این جملات ناب و حقایق نهفته در آن گوش جانمان بشنود نه گوش ظاهر و تنها سپاس ناچیزی و سپس سکوت و سکوت و.... نه ! حق درسهای شما این است که خیزشی در خونمان و جانمان با شنیدن این کلمات درر بار به پا خیزد و نباشیم آنچه دیروز بودیم! از نهایت جان سپاس می گذارم از یگانه استادی که حقایق اصل عالم ، عین و جان قرآن و توحید را به ما می شناسانند. امیدوارم روزی بتوانم حق درسهای ناب شما را ادا کنم. شنبه 7:59 صبح