پرسش و پاسخ | صفحه 17

با سلام اکثر سوالات یک ساله اخیر را خواندم و بابت دو نکته که برای ما دانشجویان و دانش دوستان درسی گرانبها است تشکر فراوان می کنم: 1-آرامش و جواب عالمانه در برابر سوالات تند 2-تواضع در برابر تشکر ها و تقدیر ها.

با سلام و نهایت تشکر از محضر قدیس دانشمند معظم محقق و فیلسوف متأله حضرت استاد موسوی اکنون که در این مقاله سرّ مسیر را در اختیارمان نهادید بر خود واجب می دانیم نهایت سپاس از همه زحماتتان داشته باشیم. هر چند نمی توانیم آنگونه که حق است از همه آنجه به ما دادید و می دهید به بهترین حالت با بهترین صفتی که حقش هست سپاس نهیم اما با این کلمات ناقص از تمام اوج و موج هایی که به درونمان می ریزید از تمام حلاوت و شیرینی هایی که به ما می چشانید نهایت سپاس راداریم. اکنون که به قبلمان نگاه می کنیم اوج جهالت و نادانی مان را می بینیم که ولوله اش همه درونمان را پر کرده بودی و آنقدر رخوت و سستی پرمان کرده بود که حقایق را اصلا نمی شنیدیم یعنی اگر هم، اگر هم در برابر حقی قرار می گرفتیم تاریکی ها مانع حتی شنیدنمان می شد حتی با لفظ ولایت و عصمت آنقدر بیگانه بودیم که در تصورمان هم نمی گنجید که بزرگانی و حجت هایی در این زمین هستند که با این حقایق مرتبطند آری صبح تا شب در اوج اندوه در تار عنکبوتی مان سرمان را فرو می بردیم و تنها خود را به خواب می زدیم که از همه چیز اینگونه فرار کنیم. چون هیچکس به ما یاد نداده بود که باید کمر راست کنیم و با استقامت و پایداری مانع ها را رد کنیم هیچکس به ما نگفته بود در زندگی مظلوم نباشید تنها گفته بودند او که دم نزند و هر چه شد سکوت کند او خضوع دارد و یک چنین شخصیتی را به عنوان بهترین برایمان معرفی کرده بودند به ما می گفتند شما لازم نیست فکر کنید و اگر هم دم از مشورت می زدیم می گفتند تو را چه به مشورت آن کاری که می گوییم بکن و اگر غیر از آن می کردیم بر چسب هایی بر ما می زدند، این بود که در نهایت افسردگی به تک تک لحظات و رویدادها چرا می گفتیم و اشک می ریختیم و خود را در نهایت ضعف و سستی می دیدیم و اما امروز که در حضور استادی حکیم هستیم همه چیز رنگش عوض شده از همان ابتدا تمامی ضعف هایمان را دیدید و بی دریغ دستمان را گرفتید و به سوی آنچه حق است هدایتمان می کنید هر روز پگاهان به محضرتان راهمان می دهید حقیقت و شیره فلسفه و حکمت و عرفان را به جانمان ریزید با همه لطف و عنایتتان مرحم امید را بر زخم های درونمان زدید و حقیقت درمان را یعنی صبر و تسلیم را یادمان دادید و در برابر اکسیر تفکر را بر جانمان زدید و با وجود همه اشتباهتمان به ما بها و ارزش دادید به ما آموختید که ما تنها یک جسم خاکی و یک جرم صغیر نیستیم بلکه عالمی اکبر در درونمان داریم و سری از اسرار اللهی در درونمان به ودیعت نهاده شده و این بالاترین ارزشی است که به وجودمان دادید و ما را با آن آشنا ساختید، حقیقت وفا و پیمان را یادمان دادید و حلاوت ربط با ولایت و نبوت و عصمت را به ما هدیه نمودید و واقعا با تمام وجودمان از شما استاد عزیزمان استاد والایمان ممنون هستیم و نهایت سپاس را داریم.

حضرت استاد موسوی سالیانی است که در انتظار ظهورش رسم "گوشه ای و توشه ای" پیش گرفته ام. در سایتتان خواندم که شما نیز گوشه نشینی اختیار کرده اید. درود خدا بر گوشه نشینان. همین که بی توجه به امیال نفس خود را از بازار مکاره ها و فتنه های آخرالزمانی به کناری افکنده اید خیلی قیمت دارد. شک ندارم که مولایمان مهدی زهرا وضعیت شما را می نگرد. در شان استادی چون شما چه می توان گفت جز "سپاس". امیدوارم حضرت حق به شما سلامتی و عمر با عزت عنایت گرداند و محتاج خلقتان ننماید. التماس دعا دارم.

بسمه تعالی باعرض سلام و سپاس بی پایان محضر حضرت استاد فرزانه. این ایام مبارک را به حضرت استاد معظم تبریک عرض می کنم. آرزوی ما تویی تو قبله دلها تویی تو جان بی تو آرامی ندارد کآرام جان ما تویی تو عاشقم ای مه برویت دلخوشم ای گل ببویت مجنون تر از مجنون منم من زیباتر از لیلا تویی تو. از درگاه حضرت حق سلامتی و طول عمر حضرت استاد را مسئلت دارم.

محبوبا در مکمن الغیبت بودیم ساقی آنجا تنها تو بودی و میوه ی آن چیزی جز فطرت نبود از آنجا راهی لوح محفوظمان کردی و در آن لوح عشق به علی را، شوق به فاطمه را در جانمان افکندی در آنجا بود جمال و جلال احمدی را به ما نمایاندی و بعد نوای قالوا بلی را به جانمان نواختی و لبیک گویان جام گیتی نمای وجود را نثارمان کردی و عشق به ولایت و عصمت را به ما دادی از آنجا راهی ملکوتمان کردی و در آنجا خادم هایی گذاردی تا وقتی مهمان ناسوت هستیم با اشراق آنها درونمان مستشرق شود و یادمان باشد که رازقمان تویی یادمان باشد که همه کرامت ها از توست یادمان باشد حمد و سپاس ها همه برای توست ودیعت هایی را به ما ستاندی؛ به امید لحظه نزع که بتوانیم آنچه دادی در عین امانت رهسپار همان مکمن الغیبت کنیم تا که شاید بار دیگر حجاب های نور ما را به تو وصل کند واین بار نه تنها قرب باشد بلکه ربط با تو حاصل گردد اما آنچه از تو می خواهیم جز صفای نابیت، عظمت هدایت، و پذیرش حکمتت نیست از تو تسلیم و صبر در برابر آنچه باید را می خواهیم پرده علم اللهی ات را عقب زدی و فطرت نبوی را نثار عالم و عالمیان نمودی و حقیقت اولُ ما خَلَقَت را بر همه نمایاندی و وجود علی ات را ستون عالم ساختی و عصمت فاطمه ات را حافظ عالمیان نمودی و ثمره وجود فاطمه، یعنی دردانه های ولایت حسن و حسین و سجادت را تا مولانا حجه ابن الحسن برای هدایتمان نهادی و رجال الغیبت را به فریادمان رساندی تا به حبل اللهی ات چنگ بزنیم و مکمن الغیبمان را باز بتوانیم به یاد آریم تا که شاید قربی باشد برای وصال و اوجی باشد برای کمال. ضمن عرض تبریک اعیاد شعبانیه خدمت حکیم و عارف وارسته حضرت استاد موسوی، از همه درس هایتان که به واقع زنده کننده جان و روانمان هست نهایت سپاس را داریم و با همه وجودمان افتخار می کنیم به مکتب درسی حضرت استاد که اینگونه حقایق عالم را به جانمان نثار می کنند. با نهایت سپاس و تشکر از محضر قدیس دانشمند معظم حضرت استاد موسوی

با سلام و نهایت تشکر از محضر قدیس دانشمند معظم حضرت استاد موسوی، ماهم به سهم خود از این همه سرّ عرفان و نوای ولایت که حضرت استاد به تک تک سلول هایمان می دمند و کمکمان می کنند تا در دل سفر اول همتمان برای حرکت و اراده ی مان برای سیر دل و عشقمان برای معرفت به ولایت را به سوی علم و عرفانش هدایت کنیم نهایت سپاس داریم و می گوییم ای استاد جان بدان که همواره مدیونت هستیم اما زبانی برای سپاست نداریم و تنها هستی بخش ما در عالم تو بودی و خواهی بود. امیدواریم از پشت این دیوار سکوت با دلی از رنگ عرفان و جانی از رنگ علم ندای لبیکت را بهتر از این پاسخ دهیم و ارزش و بهای گوهرهای سینه ات را به گوش عالم و عالمیان بتوانیم برسانیم. با نهایت سپاس از حکیم و عارف وارسته حضرت استاد موسوی