پرسش و پاسخ | صفحه 32

«موقتاً از سفر به حضر شدیم» خانم شعیری با نهایت سپاس از شما که پاره ای از فضائل صحابه درسی را به تعریف و تبیین آورید؛ خود نشانه ای است از فضل و آگاهی شما. آری؛ همانگونه که اشاره فرمودید بنده مطرح نیستم و آنچه مطرح اند؛ همان صحابه درسی اند، که چون ظروفی هستند بلورّین که مایعی هم از سوی حکمت متعالیه در آن ظرف بلور فرو می ریزد و ظرف و مظروف هر دو مقدس اند مادامیکه در محیطی تشعشع آور رویت شوند. و اگر ظروف در مکانی پوشیده بمانند، جلوه آنها ناپدید هست. یعنی با تشکیل جلسه ای شیفتگان حکمت در ایوانکی انجام داده اند همان مصداق آرایش ظروف بلور را به همراه بودی و نیز هم هر آنگاه که همه شیفتگان مشتاق تشکیل این گونه جلسات باشند، بعضی دگر از صحابه را به سویشان روانه خواهیم نمود تا هم چنانیکه ازخانم فاضله خانی بهره ور شدند نیز از بیانات دگران هم بهره ور بشوند. شما و یارانتان موید باشید.

ما هم از شما متشکریم که گفته های ما در روان نرم شما اثر گذاشت و ما این کالا را ابراز می کنیم تا دلهای نرم و آرامی مانند شما، بارور اخلاقی و علمی و معنوی بشوند. از خدای متعال و مولانا حجه ابن الحسن ارواح العالمین له الفداء توفیقاتی چندانی برایتان آرزو داریم.

ما در وادی شعر نیستیم و بلد هم نیستیم. ولی آنقدر اشعار شما پر شهد است که همان حال و مقال سید نعمت ا... را ارائه می دهد. از هر جهت باز هم از این اشعار نابتان ما به شَعر فکر مفتخر گشتیم.

از اینکه این همه ابراز بزرگواری فرمودید ممنون و متشکریم. آری، مانند شما هستند که خموش را به تحریک نزدیک می سازند و خفته را بیدار. یعنی در غوغاهای زمان، انسانی پاک و مخلص و قدردانی چون حضرت عالی علت می گردید که تحقیق های علمی و فلسفی و حکمی روشن تر و زیباتر گردد و به پرسش آن آیه هم که اقدام نمودید، به نظر خودمان جواب وافی را ارسال نمودیم از شما ممنون و متشکریم.

خانم الهه فاخری نیک: از این همه تحقیق و تنزیه و تشویق، که از قلم و بیان تان، ابراز شد، ما چندین برابر هم سپاس داریم و هم تبریک بر گفته های محکم و شیرین و دلنشین شما. آری در متن قرآن کریم موضوع معلم را از عشق بالاتر فرموده است، و آن آن است که «یتلو علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه» آری ای رسول ما، ای پیامبر معین و محق ما فرمان ده یا آماده ساز یا تبلیغ نه یا فرمان ده، نخستین لحظه همه چیزت را ای معلم، آراسته بساز. یعنی کتابی که می خواهی از آن به دگران نقل علمی کنی ببین از کجاست؟ و آیا در آن کتاب، گوهر تابان معلق است یا گوهر تابان معلق نیست؟ زیرا از گوهرهای تابان بر دل متعلم قطره ها فرو ریزد، همان قطره ها اقیانوس ها می شوند. اما اگر عشق تنها باشد، در خودش شادی ایجاد می شود و بس. ولی اگر از متنی تزکیه شده مطلب را به دل انسان مزکی یعنی ناب فرو ریزد او با یک انسان سر و کار ندارد آنگاه است که آن یک انسان میلیاردها انسان را انسان می سازد. معنی تزکیه این است. پس تزکیه ها در تعلیم ها مهم اند نه تنها عشق ها. آری عشق مقدم است ولی تزکیه و دریافت مطالبی مالامال پر از گوهرهای حقاق ذی المقدمه اند و ذی المقدمه ها در عالم اصل اند و نتیجه اند. اینکه حضرت عالی می بینید در دل انسانها، انسانی پاک انسانی والا، انسانی شیفته به چشم می خورند اینها از مسیر عشق انسان به انسان نیست اینها از مسیر تزکیه علم است. تا بارقه های علمی مزکی نشوند و در دل مزکی ها فرو نریزند، جهان جلوه سرک نخواهد کشید. یک صدرا پیدا شد، یعنی یک انسانی که در آغاز جوانی هم عشق داشت و هم معرفت داشت و هم کمال داشت اما مزکی نشده بود. آن گاهی که به نزد استادی چون سیدِ داماد رهسپار شد و زانو برای فلسفه و حکمت و عرفان زد، منتهای با شرط مزکا شدن که از استاد در اولین مرحله این را گرفت. یعنی در نخستین گامی که محمد فرزند ابراهیم شیرازی در اصفهان به نزد سید داماد آمد و از او پرسید می خواهی چه کنی؟ گفت می خواهم فلسفه و حکمت بیابم. گفت: اول تزکیه است. تا مزکی نشوی به فلسفه و حکمت و عرفان نخواهی شد. درس که طی شد، سید از صدرا خواست جلو بیا. و بعضی گویند استاد جلو رفت به نزد شاگردش چون او را پربها یافت و اینگونه گفت: ای محمد که پس از این لقب ات صدرا خواهی شد مزکی را یافتی؟ گفت: نه، نیافتم. گفت: به تو می گویم مزکی: آن چه هستی همان باش و بس. نام این مزکی است. دیگر در این وادی و در این چند سطر سایت نمی توانم بیش از این سخن گویم. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل برای اینکه اصل خویش را در این مزکی یابد، که: سینه خواهم شرحه شرحه از فراق تا بگویم شرح درد اشتیاق هر کسی از ظن خود شد یار من از درون من نجست اسرار من اسرار ها از تزکیه ها هستند و بس. تا کسی در وادی دانش از مرحله عشق به مرحله مزکی نرسد اسرار درون خود را نخواهد یافت. ان شاءا... موید در این وادی باشید.

جناب آقای مهندس شجاعی، از زمان آشناییت اینجانب با شما، جز مهر و صفا در شما مشاهده نشد و هرگاه به خدمت حضرت رضا (علیه السلام) موفق شدید عرض سلام و ملتجیِ ما را به آستانش ابلاغ فرمایید، انشاء ا... موفق باشید.