سرگرمی و اثرات ان بر زندگی بشر

نیست حیات دنیا و زندگی دنیا و کارهای دنیا مگر لهو لعبی، مگر یک بازیچه و پرهیزکاران را سرای آخرت بهتر است آیا شما تعقل می نمائید؟
 انواع سرگرمی ها چگونه است و اثرات آن بر زندگی بشر چیست؟
معانی لغت لهو : 1. غفلت
                                          2. بازدارنده از بسیاری حقائق.
                                                     3. اشغال کنندة جسم، چشم و ارکان اندام است.
به دیگر عبارت، لهو در دایرة امور جسمی است و هر کاری که به جسم انسان ضربه وارد کند و آن را به خود مشغول کند نام آن «لهو» است. یکی از انواع سرگرمی هایی که موجب می شود انسانی که اشرف مخلوقات است به پستی  کشیده شود سرگرم شدن انسان به امور خطا و در حقیقت عادت کردن به انجام آن است.
اما نظر راسکین در مورد اثر اعمال بر چهره چیست؟ او دانشمندی است که می گوید: «هرگاه انسان کار درست و فکر شایسته ای انجام می دهد چهرهاش زیبا می شود که این حالت روحی در شرق زمین به خصوص  ایران به نورانیت تعبیر  شده و اینکه می گویند مؤمن چهره اش  نورانی است دلیل آن همین است.
آیا راه درمانی برای فردی که فاعلیت او جز فساد چیز دیگری نیست وجود دارد؟ آری، یک راه درمان وجود دارد و آن عشق به حقیقت،  اصل و واقع است که قلب او را بلرزاند و الا آن قدر سرگرم خطا می شود که دیگر هیچ  اثر فاعلی و قابلیت زیبا در اجتماع ندارد و یک جماد محسوب می شود. اینکه در اسلام دستور بر آن است که بند انگشت دزد باید بریده شود این است که تز تفکر از او گرفته شود زیرا دزد به  درد تفکر کردن نمی خورد.
 اگر بخواهیم فرزندانی داشته باشیم که حتی از ابزار سرگرمی آن ها بوی خیر و کمال بروز کند چه محیطی را برای آن ها فراهم کنیم؟ آیا ابزار سرگرمی آن ها جهت کمالیه دارد یا به صورت لهو و لعب در اختیار آن هاست؟
در حالت کلی تر آیا سرگرمی های بشر  باید طبق اقتضای زمان ساخته شود؟ به این معنی که هر چقدر زمان می گذرد  سرگرمی های بشر هم باید مدرن تر شود یا خیر؟  
استاد می فرمایند تأثیر محیط در امر مذهب بسیار  مهم است به گونه ای که نقش بسزایی در نزدیکی و دور شدن انسان به وادی مذهبی دارد. بدانیم امور حسی در آغازین عمر، انسان را پایبند می کند.  چهره خوب، مادر خوب، لباس خوب و...  از حس استفاده می شود و انسان را دل بستة خود می کند. اما باید دید ما و شما از چه سرگرمی  لذت می بریم؟ آیا اگر به  دست ما کتابی بدهند که محتوای علمی و کمالی داشته باشد از خواندن آن لذت می بریم یا به ابزاری که بتوانیم با آن تصاویر احیاناً  چشم وگوش خود را اشباع کنیم خوشحال هستیم؟