۰۶ ارديبهشت ۱۴۰۳
علت نامگذاری سورة عنکبوت و ارتباط با ولایت
«بسمه‌تعالی»
خلاصه جلسة اول(18 صفر) - 1395/8/28
«مَثَلُ الَّذینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِیاءَ کَمَثَلِ الْعَنْکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتاً وَ إِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنْکَبُوتِ لَوْ کانُوا یَعْلَمُون» (سوره مبارکه عنکبوت، آیة41)
آنانی که دریافتند یا گرفتند غیر خدا ولی‌ای، دوستی، یاری و عزیزی را، اینان چون عنکبوتند. کارشان، عملشان مانند عمل عنکبوت است. مگر کار عنکبوت چیست؟ «و إن اوهن البیوت» عنکبوت خانه‌ای را می‌سازد که در وهن و سستی است.
و اما مطالبی که تقدیم می‌شود از تحقیقات محقق و فیلسوف متأله حضرت استاد موسوی ذیل سورة عنکبوت است. می‌خواهیم ببینیم اصلاً عنکبوت چه خصوصیتی دارد و چرا خدای متعال یک سوره را در قرآن به نام عنکبوت نهاده است؟ کار عنکبوت آن است که نه از خارج که از لعاب کام خود نخ‌ها و رشته‌هایی در هوا پراکنده می‌کند که این لعاب در درمان غده‌های چرکی که در پوست یا احیاناً در خون انسان باشند مؤثر است. طی مقدماتی اگر حرارت عنکبوت بر آن دمل برسد بهبودش می‌دهد و از همه مهمتر چشم را تقویت می‌کند. این از خواص اوست و جایش در خرابه‌ها و گاهی در خانه‌های مسکونی‌ای که در نظافت ضعیف باشد هست و گاهی به دروازة چاه‌ها طنین داردو با زبان حال و مقال می‌خواهد بگوید: ای انسان تو چون من خاکی باش تا از همة بندها و اسارت‌ها آزاد باشی!
«ان اوهن البیوت لبیت العنکبوت» شما باید دیگری را اسیر کنید، نه خودتان اسیر دیگری باشید. منظور از اسیر دیگری یعنی اسیر هوی و هوس‌ها، امیال نازیبا و تعین‌ها و تشخص‌ها شدن.
آری تا انسان در عمل نکوشد نمی‌تواند از بندها و زنجیرهای ناسوتی که به گردنش افتاده‌اند رهایی یابد و بوده‌اند کسانی که چهل سال زحمت کشیدند تا توانستند امیال خود را چون سگی اسیر خود کنند.
عارفی گفت:بیست سال زحمت کشیدم سگ میل اماره را از درونم درآوردم و بیست سال دیگر زحمت کشیدم تا سگ میل دیگرم را درآوردم. این‌ها به‌ظاهر سگند ولی در حقیقت پیک‌های آرامش من و پیام‌آور رحمت‌های من هستند.
اما چرا خدای متعال نام یک سوره را به نام عنکبوت نامگذاری کرده است؟
معظم‌له می‌فرمایند: در نظرات تتوی و صفرعلی خان کبودر آهنگی از عرفای وارستة زمان خود یافتم که خدای متعال نخواسته نیش عنکبوت را به مردم معرفی نماید، چون خداوند بالاتر از این‌هاست و انگیزه، حالت نفرت آن حشرات نبوده است. پس اگر حضرت حق نام از زنبور عسل برده نه برای نیشش هست بلکه برای آن عسلی است که از او تولید می‌شود که «شفاء للمرضی» هست یا نام عنکبوت را که می‌برد، قناعت عنکبوت هدف هست.
و اما فضیلت این سوره: ابی‌بصیر گفت به خدمت حضرت صادق(ع) بودم و از عظمت و شکوه سورة عنکبوت پرسیدم حضرت سوگند یاد کردند که هر کس قرائت کند این سوره را، به تعداد مؤمنین و منافقین عالم در نامة اعمال او حسنات می‌نویسند.
مگر در درون این سوره چه فیضی، چه عظمتی نهفته است که این همه فضیلت از آن اوست؟
حضرت استاد می‌فرمایند: از اول تا پایان این سوره 1981 کلمه دارد و همچنین زیر دستگاه حافظة من و شما که مرکزش در بینی انسان است دقیق 1981 سلول وجود دارد که دارند چهرة حبیب را برای محبوب حفظ می‌کنند و این 1981 کلمه را که روی هم بریزند یک جملة رمزگونه تجلی می‌کند و آن «علی مع الحق و الحق مع علی» هست. یعنی ای دنیا بدان شیرة کلمات سورة عنکبوت، ولایت «مولانا علی‌بن‌ابیطالب»(ع) را در بر گرفته است.