«بسمه تعالی»
سقراط (مرحله اول)
از فلاسفه بزرگ یونان؛ او در 470 سال قبل از میلاد مسیح در آتن تولد یافت. او به وجود خدای یگانه پی برد و برآن بود که مردم را براین شیوه مقدس هدایت و رهبری کند. او عقائد خود را از طریق بحث و مکالمه تبلیغ می کرد. و این که او را با جام زهر شوکران به اعدام کشاندند (که بحثش بعدا برای تو بیننده اگر توفیق شد مفصلا بیان خواهد شد). چرا؟ چون خدای جدید را ترویج می کرد(توحید یا خدای یگانه) و گفتند سقراط فلسفه را از آسمان به زمین آورد یعنی آسان نمود.
او در زمان خویش دو ضلعی بود یعنی دو جناح داشت. هم محبوب مردم بود و هم منفور مردم. بعضی که او را نمی شناختند از او نفرت داشتند و محبوب آنانی بود که او را می شناختند.
پدر سقراط سوفرونیکس (suphronix)مجسمه ساز بود. حجار(سنگ تراش) بود. مجسمه هرمس را او ساخت.
برآنیم بر تو بیننده نمایان سازیم هرمس که بود:
هرمس پسر زئوس، او در غار کوهی که در جنوب آکادمی بود به دنیا آمد.در برخی افسانه ها او را خدای راهزنی یا خدای مسافران دانند.
(اینجا بپذیرید که ما بیان آنها را گوییم ارتباط به توحید ما ندارد) مجسمه اش را در چهارراهها به شکل استوانه ای که نیمه بالایش شبیه انسان بودی و تعدادی گوسفندان به دورش می چرند نصب کردند.
آنهایی که قائل به رب النوع بودند وی را چون او دانستند یعنی محور همه خیرها. و گاهی لغت هرمس را نام روز اول هر ماه شمسی نهاده اند. (اگر مایلید به لغت هرمز مراجعه کنید)
و نام ادریس پیغمبر هم گویند و نام پادشاهی که حکمت را و ریاضی و حساب و هندسه و علم هیئت را آورده دانند.
و اما مادر سقراط:
که نرسی در بیمارستان بود با گفته آتشین و پرشورش زندگی سقراط را که تا ابد جاوید است پایه ریزی نمود و آن آن است:
پسرم یا انسان باش، یا انسان بساز، یا چون من به خدمت بیماران رو.
هدف از انسان باش یعنی با زیبایی عمل جهان را را به خود متوجه ساز.
یا انسان بساز یعنی معلم باشد در هر سطحی از سطوح دانش، چه در سطوح ابتدایی یا متوسط یا نهایی که دیواره هایش بنام دانشگاهند.
یکی از صحابه لجنه درسی
محقق و فیلسوف متاله حضرت استاد موسوی